Ik was al een tijdje op zoek naar een kans om Selective Color Photography toe te passen bij een portretfoto. Het moest dan gaan om alleen de ogen. Die ogen moeten dan natuurlijk wel dermate fel van kleur zijn dat het leuk afsteekt tegen een voor de rest zwart/witte foto. Zit ik van de week oudere foto’s te bekijken, valt mijn oog op een foto uit 2012 van Maurice bij Ponypark Slagharen. De perfecte kans, voldoende kleur in zijn ogen en nog blauw ook. Deed me denken aan een heel oud liedje met de tekst: ‘wat is er mooier dan blauwe kinderogen’…